Yaşanılan her ânın içinde bir büyü (sır) gizlidir.
Bu büyü aslında sürekli gibi algılanan yaşamın her bir fotoğraf karesinde var olan hamurdur. Beyin sürekliliği başlattığı anda beş duyu harekete geçer ve büyü geri planda kalır. Ancak herşey, yaşandıktan sonra büyüsü (sırrı) hissedilir.
Eylemin , yapılacakların yönünü gösteren olayın büyüsüdür. Realite gerçekçilik manasını taşırken diğer yandan süreklilik karşısında sanki çomak sokmak gibidir.
Birbirine aşık bir çifte bakıp onların niye aşık olduklarına gerçekçi bir yaklaşım getirmek aşka çomak sokmaktır. Aşkın büyüsüne kapılıp gözleri kısmen kapanmış bir çift için önemli olan yaşananlardır, yoksa bu aşkın niçinleri-nedenleri ne anlam taşır ki.
Oysa insan (acizliğinden dolayı) hep merak eder, anlamaya çalışır. Etrafında her gördüğü yere çomak sokar, detaylar bulup ıcığını, cıcığını çıkarır.
İnsan akıl ve sezgiyi dengeli kullanmalıdır.
Gündelik hayat görevlerin tekrarlanması iken önemli olan yaşamın büyüsüdür.
ycs 